bieru i wurstu za dużo...;-)

Stanowczo za dużo

Brawo Udane zdjęcie, pod każdym względem.

kapitalne

Do mamy Gilberta Grape'a jeszcze dużo jemu brakuje.
Odważna jesteś, że zrobiłaś zdjęcie obcemu człowiekowi z tak bliskiej odległości!

No nieźle się zaprezentował, w pełnej krasie, można by rzec...
Cieszę się, że też Wam wpadł w oko

Aktorka, która ją grała już nie żyje, być może z nadmiaru "szczęścia".
Co do odwagi, to sam wszedł w kadr, nie licząc się z nikim, ani z niczym.
Mam jeszcze kilka podobnych zdjęć zrobionych w różnych krajach,
przy czym jedno z Polski zasługuje na szczególną uwagę i właśnie mam wielką ochotę je wstawić,
ale trochę się waham. Pozwą mnie, albo coś, no nie wiem, bo zgody to akurat nie mam.

Dozwolone rozprzestrzenianie zdjęć:
- osób powszechnie znanych wykonujących swoje funkcje publiczne
-osób stanowiących szczegół całości, np. imprezy, krajobrazu
Wujek Googel mówi, że fotograf nie potrzebuje zezwolenia w przypadku
sfotografowania osoby stanowiącej jedynie szczegół całości takiej jak
zgromadzenie, krajobraz, ulica, publiczna impreza
www.ipblog.pl/2014/06/fotografie-a-prawa-osob-fotografowanych/

Wizerunek człowieka należy też do danych osobowych. Nie wiem, czy RODO wspomina
coś o publikowaniu zdjęć na necie bez zgody na przetwarzanie danych osobowych.

"Pamiętajmy o tym, że dane osobowe to nie jedynie imię, nazwisko i numer PESEL.
Jest to spore uproszczenie, prawdopodobnie wynikające z tego, że w przepisach
ustawy o ochronie danych osobowych z 1997 r. zaliczano do nich jedynie
informacje „pozwalające na określenie tożsamości tej osoby”, dopiero później
termin ten rozszerzono na „wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub
możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej”, czyli uwzględniono także kolor
oczu czy rysy twarzy - wskazuje adwokat Katarzyna Kirylczuk."

Czytaj więcej:
www.expressbydgoski.pl/strefa-biznesu/wiadomosci/a/korzystasz-z-facebooka-lub-innych-portali-spolecznosciowych-nie-daj-sie-nabic-w-rodo,13199442/

Gdybyś mocno przetworzyła zdjęcie, to stałoby się Twoim dziełem, a osoba na nim
widoczna nie byłaby rozpoznawalna.

Aktorka Darlene Cates, która grała Bonnie Grape - matkę Gilberta, żyła niemalże
70 lat, więc dość długo zważywszy na jej otyłość i różne problemy zdrowotne z
nią związane. W Wikipedii podano, że w 2012 roku zdecydowała się na terapię
odchudzającą, w wyniku której schudła ponad 100 kg.
pl.wikipedia.org/wiki/Darlene_Cates

www.fotopolis.pl/warsztat/porady-fotograficzne/30359-rodo-a-fotografia-co-jak-i-dlaczego
No właśnie pod kątem RODO mam wątpliwości, zwłaszcza że wczoraj weszło.
No nic, najwyżej faceta skasuję, ale niech sobie jeszcze trochę powisi
A czy kobitka (jest na czym oko zawiesić, o jest...) na tle samochodu, to element całości, czy krajobrazu?

aaa, tyłem jest, bo tył ma najlepszy

kobitka? to dawaj. Ostatnio nachalnie popisywał się artiii...Goły facet na
rowerze, na drabinie...Fuj! Muszę się odkazić.

aaa..dobrze żeby obok samochodu jeszcze był tłum, znaczy się ulica

"W Wikipedii podano, że w 2012 roku zdecydowała się na terapię odchudzającą, w
wyniku której schudła ponad 100 kg."
I niedługo później zmarła Niezła perspektywa

Baga, Darlene Cates żyła jeszcze 5 lat. Moim zdaniem to sporo.
Moja babcia po złamaniu biodra, udanej operacji i skutecznej rehabilitacji żyła
zaledwie 15 miesięcy.

Elza, proszę nie kasuj tego zdjęcia, bo dyskusja, która tutaj się wywiązała jest
bardzo cenna, a artykuł zalinkowany przez Ciebie daje dużo do myślenia i w sumie
wywołuje obawy...
Wczoraj na Wyspie Młyńskiej była sesja fotograficzna nastolatków z zabytkowym
Mustangiem. Zdjęcia robili zawodowi fotograficy. Przy okazji też pstryknęłam
kilka ujęć. Nikt nie miał nic przeciwko. Jeśli nie zapytałam nastolatków o zgodę
na publikację ich wizerunków na FF, czy mogę pokazać tutaj moje zdjęcia???

Chciałam dowiedzieć się jeszcze od Ciebie, dlaczego zrobiłaś i w jakim celu
opublikowałaś zdjęcie tego korpulentnego jegomościa?

Can, rzeczywiście to jest intrygujące,
autor zdjęć które mamy na myśli nachalnie epatował swoimi wątpliwymi wdziękami
i pomimo niechęci paru osób, a także dosyć jednoznacznych komentarzy, z uporem maniaka wklejał kolejne.
A co na to netykieta?
Ok, wkleję tę kobitkę, chociaż mam sporo wątpliwości...,
nie chciałabym nikogo urazić, dyskusja nt otyłości miała już kiedyś miejsce na FF
i nie wspominam jej zbyt sympatycznie.
Fotoart, te wszystkie unormowania prawne i interpretacje nie są jednoznaczne,
musimy kierować się wyczuciem i podejmować (lub nie) jakieś ryzyko.
Zdjęcie opublikowałam, bo uznałam że jest interesujące,
a Ty czym się kierujesz umieszczając swoje fotki na FF?

Otyłość to temat drażliwy i wywołuje negatywne emocje. Otyłość jest passé. Chyba
nie ma osoby otyłej, która byłaby odporna na negatywne uwagi. Uważam, że nikt
nie ma prawa wytykać palcem, wyśmiewać i krytykować albo poniżać takich osób.
Czym właściwie różni się negatywny stosunek do osób otyłych od negatywnego
stosunku do Żydów, Cyganów, Romów, Arabów czy mniejszości narodowych?
Może kiedyś odwróci się tendencja i chudzielce będą źle widziani w
społeczeństwie. Moim zdaniem trzeba akceptować wszystkich ludzi bez względu na
wygląd, pochodzenie, wyznanie itp.

Przez wiele lat w ogóle nie fotografowałam ludzi, nawet robiąc zdjęcia
pejzażowe. Teraz raczej nie unikam ich w kadrze, a czasem uwiecznię specjalnie,
bo wydają mi się interesujący. Jednak nigdy nie opublikowałabym na FF portretu
osoby grubej, aby nie narażać jej na pośmiewisko.

Zgadza się, ale niestety bardzo trudno jest pogodzić poczucie estetyki z tolerancją.

Nie śmieje się z tej osoby, ale się uśmiecham. Sympatyczne zdjęcie. Elza i on i
jeszcze w sposób naturalny uniesione na wysokości twarzy ręce

Elza, wiadomo, że nie wszyscy ludzie muszą podobać się, ale "de gustibus non est
disputandum".

Can, też uważam, że zdjęcie tego jegomościa jest sympatyczne, ponieważ tutaj coś
dzieje się. Osoby fotografujące są bardzo fotogeniczne

No, ja i on i tysiąc jeszcze innych ludzi
Całe szczęście, że różni ludzie mają różne upodobania, bo w przeciwnym razie świat byłby nudny

Gdyby ludzie byli jak klony, to nie zmienialiby partnerów jak rękawiczek

Ciekawa konkluzja, ale chyba nie bardzo złapałam

Gdyby wszyscy byli tacy sami, to nie mielibyśmy rozterek estetycznych

Chyba nie do końca, bo ludzie zawsze będą poszukiwać indywidualności.
Nawet kiedy bylibyśmy prawie identyczni, to znajdziemy jakiś drobiazg który będzie nas wyróżniał,
ze względu na potrzebę/ konieczność wyrażania siebie.
Minimalna różnica w długości włosów, odrobinę inny odcień koloru oczu, kształt paznokci, cokolwiek.
I myślę, że te rozterki będą zawsze.
(ale dalej mnie zastanawia o co chodzi z tymi partnerami)

Tylko niektórzy ludzie chcą być prawdziwymi indywidualistami. Natomiast inni
mają potrzebę upodabniać się do tłumu (dlatego reklamy w mediach są skuteczne).
Ludzie coraz powszechniej i częściej zmieniają partnerów, ponieważ nudzi im się
"stary model". Gdyby wszyscy wyglądali identycznie, to zapewne byliby bardziej
wierni.

fotoart - masz na myśli podobieństwo fizyczne, czy w ogóle podobieństwo
(charakterów, upodobań, mentalności itp)? Bo jeśli tylko fizyczne, to smutne,
gdyby nasze wybory partnerów tylko w ten sposób byłyby ukierunkowane.
Nie wiem na co chorowała Darlene Cates. Być może kuracja odchudzająca
przedłużyła jej życie o kilka lat.Ale też nie był to spektakularny sukces,
zważywszy, że nie była taka stara. I trudno to porównywać z innymi. Bywa, że
zdrowi ludzie umierają młodo, a chorowici dożywają sędziwego wieku.
Elza, a jakie źródła ma poczucie estetyki? Czyżby nie wywodzi się ze
stereotypów? Są kultury, w których poczucie estetyki bywa inne.

No i tym sposobem od drobnej nadwagi i klonowania przeszliśmy do filozofii
Jak dla mnie lepszy jest indywidualizm od kolektywizmu, bo człowiek to przede wszystkim jednostka, nie tłum.
Co do partnerów, to może lepiej być szczęśliwym niż na siłę ciągnąć coś, czego już nie ma.

Bago, wielorakie. Wywodzi się, też. Tak, są takie kultury
Ale na poważnie - zagadnienie jest trudne, bo nie da się jednoznacznie ocenić, co wygląda dobrze, a co źle.
Filozofowie spierali się o charakter piękna od wieków i ewoluowało ono wokół różnych wzorców
i to pewnie będzie spore uproszczenie, ale w mojej ocenie, należy odbierać świat w sposób,
który nie zwalnia nas z myślenia, przeciwnie, zmusza do wyciągania wniosków
i pozwala kreować własne opinie (co często wymaga wysiłku).
Nie mnie ustalać czy lepiej wygląda gruby czy chudy, czarny czy biały, wysoki czy niski,
ale to do mnie należy wybór tego co mi odpowiada.

Chodziło mi o klony podobne pod każdym względem, "produkowane" na skalę masową
jak np. armia klonów w filmie "Gwiezdne Wojny" część II "Atak klonów" albo
droidy z "Mrocznego widma".
Wydaje mi się, że dla mężczyzny przy wyborze partnerki w pierwszym momencie
najważniejszy jest wygląd. Dziewczyny często mówią, że bardziej liczy się
charakter, ale na pewno większość z nich zwraca także uwagę na szczegóły
anatomiczne.
Oczywiście motywy zdrad, rozstań i rozwodów są różne, ale gdyby ludzie byli tacy
sami, to na pewno mieliby mniej powodów do zmiany partnera i może byliby
bardziej szczęśliwi.

Dla mnie też bliższy jest indywidualizm niż kolektywizm.

Też tak uważam, najpierw patrzymy oczami, a dopiero później duszą...