Zaćmiony Księżyc i ISS

Prawdę powiedziawszy to na to zdjęcie czaiłem się ze dwie godziny Wiedziałem, że
nie mogę spartolić, bo drugiej szansy w tym stuleciu już nie będzie. Były emocje...
A tu w pełnej krasie bohaterowie dzisiejszego wieczoru:
fotoforum.gazeta.pl/photo/6/ba/bg/u7zv/HYvQ8KNiib4x8YtwrX.jpg

Żeby uzyskać taki obrazek trzeba aparat ustawić na statywie. To po pierwsze.
Potem przełączyć w tryb manualny bo w ciemnościach automatyka aparatu nie
działa. Pewien problem może sprawiać ustawienie ostrości na nieskończoność.
Obiektywy naszych aparatów z pewnych względów nie maja ogranicznika w punkcie
gdy ostrość jest na nieskończoności. Ja wykorzystałem światło odległego domu do
ręcznego ustawienia ostrości . Przełączyłem w tryb LiveView i obraz na
wyświetlaczu dodatkowo powiększyłem.
Czas i przesłonę dobrałem metodą prób i błędów. Tu było 5,6 i 15 sek przy
czułości 200. Migawkę wyzwalałem zdalnym pilotem żeby uniknąć drgnięcia aparatu.
Jak zwykle przy stosowaniu statywu układ przeciwwstrząsowy wyłączyłem. Zdjęcie
zapisane w formacie RAW co pozwala potem spokojnie, w szerokim zakresie
skorygować błędy ekspozycji

Marzyłem o tej fotce,ale u mnie księżyc był nieciekawy/mały,ciemny i tuż nad horyzontem/.Swoją drogą,tak się
wczoraj dobrze czułem,że postanowiłem to zrobić następnym razem /ca za 100 lat/

Świetna obserwacja! Wczoraj widziałam Księżyc ok. g.22.20. Nie zrobiłam zdjęcia,
bo mam za krótki obiektyw.

W przypadku tej fotografii sprawdziło się powiedzonko Gedeona, że co drugi ma
szczęście. Ja byłem tym drugim. Bo niezależnie od poczynań opisanych powyżej
miałem problem z kadrowaniem. Bo po prostu całkiem zwyczajnie niczego w wizjerze
nie widziałem. Ustawiłem długość ogniskowej i kierunek obiektywu na czuja mając
świadomość, że kolejne zdjęcie będę robił z Grzesiem za 100 lat. Możecie nie
wierzyć, ale to co widzicie jest skadrowane w aparacie. Nic nie robiłem z kadrem
na komputerze. Mam jedynie pretensję do Marsa, że schował się w gałęziach drzewa

wspaniałe!

Przyjemnie wracać do tego zdjęcia.

Autorowi szczerze gratuluję, za obraz dziękuję!

zwłaszcza, że
Księżyc, moje Miłowanie,
pokazywał mi swe fazy
wiele razy.
cóż, pech - tym razem chmury były na nie!

allle
następnym razem na pewno mi się uda!
)
(przeież wokół nas nie takie cuda!)

No właśnie piwko przy Księżycu, gdy już upał zelżeje- nic lepszego -

Niezawodna Garugo, chciałoby się równie pięknym wierszem odpowiedzieć-ale gdzie
ta, ale gdzie ta jaki ze mnie jest poeta

Freme- cudownie pieścisz moje ego....

ja tu w sprawie, że tak kliknę,
tentego,
pieszczot ego

o, ze mnie też pieszczoszek!
o, ja też poproszę.

W sprawie pieszczenia ego proszę do Freme kierować ody

Muszę Ci Kiksiu powiedzieć, że jestem pod wrażeniem
Gratuluję świetnej fotki, a co za tym idzie nakładu pracy, zaangażowania i uporu
Ja nie mam odpowiedniego sprzętu, zresztą nie było warunków,
dlatego tym bardziej podziwiam wszystkich, którym się udało.
Może spotkamy się za sto lat, w innym miejscu, w innym czasie, przy innym trunku,
ale przy ciągle tym samym księżycu...

Dzięki Elzo! Rzeczywiście chyba jeszcze nigdy fotografowaniu nie towarzyszyły
mi takie emocje. Świadomość tych stu lat podgrzewała atmosferę. Gdy na
podglądzie w aparacie zobaczyłem, że w kadrze jest i Księżyc i ISS- wydałem
indiański okrzyk. Byłem sam, w nocy na polu - więc mogłem.
Z tym sam- to nie do końca. Bo w pewnym momencie usłyszałem kwik przerażonego
zwierzaka. Stałem na ścieżce, którą przez cały rok zwierzyna przechodzi z
jednego lasku do drugiego. Było ciemni, cicho, ktoś mnie zauważył w ostatniej
chwili i się przestraszył.
Nie powiem, że ja nie

Wow! jestem pod wrażeniem, zdjęcie zrobiłeś genialne Kiksiu...

Skromnie powiem, że mnie się podoba. No i ciągle pamiętam te emocje, gdy okazało
się, że jakimś cudem, celując na ślepo trafiłem idealnie

Też tak miewasz? bo ja często dopiero na monitorze widzę dokładnie co udało mi się sfocić!

A ja nawet na monitorze nie wszystko widzę Kilka lat temu sfotografowałem
stadko ptaków pływających po jeziorku i zdjęcie wrzuciłem na FF. I dopiero tam
ktoś uważny spostrzegł, że na szyi jednego z ptaków jest obrączka z numerem.
Powiększyłem ten fragment, numer dał się odczyta i za radą forumowicza
(forumowiczki) posłałem go do stacji ornitologicznej. Otrzymałem zwrotną
informację kto i kiedy ptaka zaobrączkował

Niesamowite... i ffajne

Trochę trwało ale znalazłem to zdjęcie:
fotoforum.gazeta.pl/zdjecie/3945808,2,2,Ile-tu-gatunkow.html
Przy dużym powiększeniu widać, że gęś pośrodku kadru ma żółtą obrączkę. Ja tej
obrączki nie widziałem ani w naturze ani na zdjęciu. Gdyby nie FF i uważna
koleżanka- do dziś bym o tym nie wiedział.
Przy okazji dowiedziałem się, że duże ptactwo wodne ma obrączki na szyi- właśnie
z tego powodu, że można je zauważyć u pływającego ptaka.

Genialnie Ci wyszło, gratuluję !!!!!! jestem pod wrażeniem .....

Dziękuje Mata! Bardzo mi miło to słyszeć od ciebie