Gdynia. Dzwon Zwycięstwa - nagroda dla Daru Pomorza w Operacji "Żagiel -72

Pierwsze wzmianki o dzwonach okrętowych na pokładach północnoeuropejskich żaglowców pochodzą z XIII w. Wieszano je na pokładzie rufowym, nazywano dzwonem okrętowym lub dzwonem zegarowym. Dzwon był swego rodzaju zegarem - wraz z odmierzaniem czasu przy pomocy klepsydr stosowano uderzenia w dzwon okrętowy. Członkowie załogi dzięki uderzeniom w dzwon wiedzieli kiedy jest zmiana wachty oraz orientowali się w upływającym czasie. Dźwięk dzwonów używany był również jako sygnał alarmowy: wzywał na pokład załogę, ostrzegał o zbliżaniu się innej jednostki. Dzwony miały wielki wpływ na bezpieczeństwo żeglugi we mgle i w nocy, sygnalizując zbliżającym się jednostkom obecność innego statku. Żeglarze wierzyli również, że dźwięk dzwonu odstrasza morskie potwory. Przez wieki ujednolicił się sposób wybijania poprzez dzwon okrętowy tzw. "szklanek" - półgodzin i godzin (nazwa pochodzi od szklanego pojemnika zegara piaskowego), czyli dwóch następujących po sobie szybkich uderzeń w dzwon, prawie zlewających się ze sobą. Jedno uderzenie to pół "szklanki".