Zoroastrianie wierzą, że zarówno ziemia jak i ogień są tworami czystymi i zwłoki jako twór nieczysty nie mogą być
pochowane w ziemi ani spalone, zatem należy je zostawić na pożarcie sępom, ptakom, które u zoroastrian cieszyły
się wielki szacunkiem. Rozkładające się ciała z uwagi na zapach i niemiły widok umieszczano zdala od osiedli
ludzkich możliwie jak najwyżej - stąd budowano wieże zwane wieżami milczenia, na szczycie których umieszczano
ciała zmarłych. Oczyszczone przez ptaki kości następnie wrzucano do dziury na szczycie wieży.